سخنی از حضرت دوست....

یه وقتایی هست هر چی هم میری تو فضای باز میزنی بیرون بازم نفس کم میاری هوا نداری برای تنفس حی میکنی دو تا دست دور گلوت حلقه شده و داره خفت میکنه این جور مواقع باید غرور رو بزاری کنار زانوهات رو بغل کنی یه دل سیر گریه کنی بعد اروم میشی نفس میاد سرجاش دیگه اون دستها رهات میکنند دیگه حس خفگی نداری اون بغض لعنتی مسبب همه این دردهات بود اروووووووووووووم میشی و این ارامش بهاش شکستن غرورته... , ...ادامه مطلب